واکنش عملکرد تک بوتۀ سوخ، محتوای سبزینه و غلظت رنگیزه های نورساختی رقم های پیاز خوراکی (allium cepa l.) به پیش تیمار و اندازۀ بذر

به منظور ارزیابی واکنش عملکرد تک بوته، محتوای سبزینه (کلروفیل) و غلظت رنگیزه های نورساختی (فتوسنتزی) برگ رقم های پیاز خوراکی به پیش تیمار و اندازۀ بذر، این پژوهش در دو سال زراعی (1391 و 1392) به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی اجرا شد. عامل های آزمایش شامل پیش تیمار (پرایمینگ) در چهار سطح پیش تیمار آبی (هیدرو پرایمینگ با آب مقطر، پیش تیمار اسمزی (اسموپرایمینگ) با نیترات پتاسیم، پیش تیمار با مادۀ فولامین 2 درصد و شاهد، اندازۀ بذر در سه سطح (ریز، متوسط و درشت) و رقم در دو سطح (قرمزآذرشهر و زرقان) بود. ویژگی های عملکرد تک بوته، میزان سبزینه در مرحلۀ سوخ دهی و رسیدگی فیزیولوژیکی، سبزینۀ کل، سبزینۀ a، سبزینۀ b، کاروتنوئید و نسبت سبزینۀ  a/b بررسی شد. نتایج نشان داد که تأثیر پیش تیمار و اندازۀ بذر از نظر همۀ ویژگی های مورد بررسی از لحاظ آماری تفاوت معنی دار نشان داد. نتایج نشان داد که پیش تیمار بذر موجب بهبود ویژگی های عملکرد تک بوته، محتوای سبزینه و غلظت رنگیزه های نورساختی برگ شد به طوری که بیشترین عملکرد تک بوته، سبزینه های a، b و نسبت سبزینۀ  a/b به ترتیب 85/195 گرم، 48/33، 79/7 میلی گرم در گرم وزن تازه و 3/4 به پیش تیمار با مادۀ فولامین تعلق داشت و کمترین آن ها از تیمار شاهد به دست آمد. همچنین مقایسۀ میانگین ها نشان داد که بیشترین عملکرد تک بوته، سبزینه های a، b و نسبت سبزینۀ a/bبه ترتیب 66/180 گرم، 60/21، 20/7 میلی گرم در گرم وزن تازه و 9/3 از بذرهای درشت و کمترین آن ها از بذر ریز به دست آمد.